امیر اسماعیلی
خبر پشت خبر از بیخبری. ار این که هیچ خبر جدیدی نداریم و گروه‌های امدادی همچنان مشغولند. آدم‌های داخل بالگرد کم نبودند. کمی و کیفی زیاد بودند. رییس حمهوری، وزیرخارجه، امام‌جمعه‌ای که با همه امام جمعه‌ها فرق داشت و متفاوت بود و استانداری جوان که تازه ردای استانداری به دوش انداخته بود.
مردم نگران بودند. پی‌گیر بودند. تا صبح. تا لجظه‌ای که خبری که نباید، آمد. هیچ علایم حیاتی ندارند و همگی رفته‌اند. همگی شهید رفته‌اند.
بهت‌آور بود و سخت. هرچند مردم ایران از این واقعه‌ها کم ندیدند. اما سخت بود. حدا رحمت کند همه آن‌هایی که دغدغهشان مردم بود و هست. حتی بعدد از رفتن.
سید ابراهیم رییسی، حسین امیرعبدالیان، آل‌هاشم، مالک رحمتی و … شهید رفتند و مردم قدرشناس، بدرقه باشکوهی کردند و قدردان زحماتشان شدند. مردمی که خوبند و نیکو سپاس را بلدند. آیین می‌دانند و رسم می‌شناسند.
